چه خوب وسیله ایست این تلفن
در هر ساعت از شبانه روز که نگرانت شوم در دسترس هستی
هر گاه هوای طنین صدایت به سرم افتد خود را از آن بی نصیب نمی گذارم
در دورترین نقطه زمین هم که باشی باز هم در لحطه ای تو را به آغوش خود می آورم
صدایت شب ها لالایی ام شده
چند روزیست جواب تماس هایم را نمی دهی
چند روزیست غصه گلوگیرم شده
چند روزیست سرمای اتاق را بیش تر حس می کنم
چند روزیست دورترین فاصله ای که رفته ام داروخانه سر کوچه بوده
چند روزیست با قرص ها صمیمی تر شده ام
چند روزیست پاکت های سیگارم زود تمام می شوند
چند روزیست ...
چه بد وسیله ایست این تلفن